Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
IV.
I molini, che se senta
soto i oci de le stele,
voria dirsene de bele
de farina e de polenta;
e ne l'aria, par che tasa
tuto quanto, e, a poco a poco,
gh'è le stele che dà el scroco1
par serarse drento in casa...
Vien più scuro – G'à paura,
anca i ladri a andar par strada!
C'è stà a dar 'na spenelada,
così scura, così scura?
- ↑ che dà el scroco: che tirano il catenaccio.