Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
LUNA ROSSA E LUNA BIANCA
I.
– Par cosa mò èla rossa
la luna? ― L'è rabiada,
el sol, così par scherso,
el l'avarà scotada;
doman nasse disgrassie,
bison tegnerla in bona,
bisogna saludarla:
– Siora luna parona!
Ma la luna no parla...
E in çima a le montagne 'na vosse suta, suta,
sigava: Oh Dio, la luna, guardè come l'è bruta!
E un penacio1 de pigno,2 sbatù su e zo dal vento,
faseva tante sgogne,3 da l'uno fin al çento!