Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
― Un cicì... Qualche foia che se move
soto l'aria che vien da la matina;
un grio, che cria1 par la rosà2 che piove
a bagnarghe la casa picolina...
N'altro cicì... Una rondena,
che porta bone nove
da cissà mai quala gronda lontana;
el primo botesàr de una campana,
'na finestra che sbate,
un putin che se sveia da la nana
a dimandar del late...
Ah se capisse, che gh'è tempo ancora
parchè la gente se desmissia3 fora!