La cuna
Edission original: |
Berto Barbarani, I due canzonieri, Verona, P. Apollonio, 1917 |
Fonte: |
← L'ultima barufa | Edission e fonte ▼ | Libro VII → |
Un late che spiuma
'na tenda de franse,1
un tato2 che ruma,3
'na vosse che pianse...
Al ciaro de luna
ho visto 'na cuna.
La camara granda
fodrada de speci,
el par che la spanda
el gusto dei veci,
che vede el neodo
stampado a so modo.
La porta se gira,
vien 'vanti un passeto,
el tato se tira
la man sul museto,
la mama lo basa
che trema la casa.
Bocheta de dama,
bocheta de fraga:
mi son la to mama
mi son la to maga...
La luna camina
de drio4 la tendina.
Che vuto5 tesoro
par far che te tasi?
Te cargo6 de oro,
te cuerso7 de basi...
La luna se ostina
de drio la tendina...
El tato fa segno
de ridar, pò, el tase...
A lu, no ghe piase
che i tati de legno,
ma tanti e col s-ciopo
che diga: Te copo!8
- Note