Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/109

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


     – Me morosa picinina
de girar no l'è mai straca;
se la cata una vetrina,
l'è 'na pègola che taca;

     la roversa fin i oci,
la me sburta e, signor sì,
se badasse a i so zenoci,
cossa mai saria de mi!

     – Me morosa piassè granda,
la rasona e la me scolta,
mai da mi no la se sbanda,
l'è un piaser condurla in volta....

     La me dise in te una recia:
«No sta spendar, l'è pecà!»
Me morosa piassè vecia,
l'è la prima de la Bra!1

  1. Brà: ora, Piazza Vittorio Emanuele a Verona.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/109&oldid=70601"