Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/174

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


– Oh, parone, come vala?
     Le se ferma, le se sponsa...1
     Posso, un vermouth, 'na marsala,
     quatro fregole de consa,2

     posso un par de muradori,
     che le aiuta sui lavori?

― Ci... ci... ci... ma grassie tante;
     se el savesse come semo
     strache morte, e che vegnemo,
     ci... ci... ci... da che distante...

     Che el ne guarda: sporche, brute,
     ma ghe semo quasi tute...

     Uh, che brave! Le s'à messo
     a la çerca de i so nii,
     le faseva pii... pii...
     Con parmesso, con parmesso!

     Rinforsando la rosaria,
     con gran çercoli par aria...

  1. le se sponsa: si riposino
  2. fregole de consa: briciole di pasta dolce.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/174&oldid=70673"