Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/196

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
LA SERVA DISONORADA.


I.


Nata in campagna, fresca e paciotèla1
     oci celesti e un bel facin da mato,
     sempre la prima a far la ladronçela
     de fruti verdi,2 in brol3 del so curato;

dona zà a quindes'ani, vita snela,
     ciacola4 pronta al par de un avocato;
     persa de note a contemplar 'na stela,
     come la fusse stada el so ritrato...

Un de dopo disnar che l'era festa,
     tra due paneti e un goto de conserva,
     imbriagada dai discorsi grandi

de una parona debole de testa,
     la s'ha convinto de andar far la serva:
     «Margarita Beneti ai suoi comandi!»

  1. paciotèla: grassotella
  2. verdi: acerbi
  3. brol: orto
  4. ciacola: chiacchera.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/196&oldid=70709"