Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/248

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


che possa dirlo! – O storia de morosi,
capitada fin quà traverso i soni
de tanti inverni, quando ch'era sposi
i papà de i papà de i nostri noni...

O ciese grande da le porte verte
lavorade de rissi e de figura,
o madonete piturade e inçerte
fra un san Bernardo e un san Bonaventura;

o marcanti de lane, o piere sante,
fate de un marmo che trà fora el griso,
de le miserie de avì1 visto tante
ma el vostro muso l'è restà preciso:

tanto de rughe el tempo v'ha segnado,
tanto de rughe el tempo v'ha lustrà,

e l'Adese in passando v'ha basado,
e l'Adese rompendo v'ha lavà...

Pò l'è tornado a posto, e el s'ha insognado
altri ponti, altre case, altre çità!...

  1. avì: avete.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/248&oldid=70763"