Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/265

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


Volìo che taia le me tresse bionde
rissolinade? Co sti rissi d'oro
ve filarò un magnifico lavoro
a rose e a onde non so quanto fonde;

e co un vestito vostro, che me sconde
del bel corpo de fèmena el tesoro,
che se più no ve piaso, eco mi moro,
de quela gelosia che no risponde,

mi passarò par vostro servidor...
Vu, sarè el me comando, el me pastor,
e mi la vostra pegoreta sana

che ve darà el so late e la so lana,
pur che andemio così, come persone
che çerca passe e signoranse bone!

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/265&oldid=70788"