Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/70

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
EL SEGRETO DE LE FAMEIE.


I.


     L'ò incontrà l'altro giorno par la strada
e me l'ò tolto a brasso in compagnia.
El pareva 'na lume in angonia,
drio che la speta l'ultima stissada.1

     El g'aveva la facia ricamada
da tuti i segni de la carestia,
e ne i oci una çerta poesia,
che te contava tuto in te n'ociada!

     A guardarlo così sensa pensarghe,
l'era vestido come un gran signor,
ma se stavi un momento lì a badarghe,

     gh'era la stofa, che mostrava el muso,
la siarpeta2 smarida de color,
un stival zo de taco e l'altro sbuso!

  1. stissada: smoccolata, attizzata
  2. siarpeta: cravatta.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/70&oldid=70547"