Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
EL SEGRETO DE LE FAMEIE.
I.
L'ò incontrà l'altro giorno par la strada
e me l'ò tolto a brasso in compagnia.
El pareva 'na lume in angonia,
drio che la speta l'ultima stissada.1
El g'aveva la facia ricamada
da tuti i segni de la carestia,
e ne i oci una çerta poesia,
che te contava tuto in te n'ociada!
A guardarlo così sensa pensarghe,
l'era vestido come un gran signor,
ma se stavi un momento lì a badarghe,
gh'era la stofa, che mostrava el muso,
la siarpeta2 smarida de color,
un stival zo de taco e l'altro sbuso!