Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
II.
Parchè, intanto, ci la vede
caminar così scolada,
cissà mai cosa i la crede,
e che strassa de velada
i ghe taca – i trà la rede,
par ciaparla a la pescada...
Manco mal che mi g'ò fede
ne la Nina inamorada!
Ma che arie, che boresso!...
La va via come un galeto;
la s'avesse almanco messo
torno al col, 'na siarpa, un velo,
so i mi... un nastro... un fassoleto?
Maledeta! Gnanca quelo!