|tipologia=soneti
}}
<poem>
Se ti credi co i lazzi e co le frezze
Tegnirme streto e trapassarme el cuor,
Ti t'ingani a la fè, sier Dio d'Amor,
{{R|4}}Che no me infriso co ste to' straniezze.
<pages index="Poeti antichi del dialetto veneziano 1.djvu" from=89 to=89/>
Se ti vegnirà con basi e con dolcezze,
E se ti me farà qualche favor,
Son omo da cazzarme in cagaor
{{R|8}}Per amor to', usandome carezze.
Donca meti zoso quel arco e quel baston,
No cercar de piarme nè ferir,
{{R|11}}Che senz'arme son preso a strangoion:
Son un cert'omo che no pol sofrir
D'essere strapazzao dal so' paron;
{{R|14}}La vilanìa no la posso patir;
E mi no so riensir
Co' la se fa de arme, a dire el vero;
{{R|17}}E me crucio e m'afano e me despero.
Me fruo co' fa un pavero
Con basi, con cigneti, con ochiae,
{{R|20}}L'inverno ò caldo, e son fresco l'istae.
</poem>
|