El sbragion
Edission original: |
Trieste vernacola, Antologia della poesia dialettale triestina, a cura de Giulio Piazza, Milano, Casa Editrice Risorgimento R. Caddeo & C., 1920 |
Fonte: |
Edission e fonte ▼ |
EL SBRAGION.[1]
Su che i te mazza, toco de frascona,[2]
Ghe ne vol tanto a darme una candela?
Diese volte ò sonà la campanela;
Vustu, cagna da Dio, che me spolmona?
Dove xelo quel bieco[3] de fanela
Che m'à scalda gersera la parona?
La camisa de note dove xela?
Mòvete, via, petazza buscarona![4]
Xe un'ora che te ciamo e che t'aspeto,
Xe un'ora che me sbrego de criar:[5]
No sastu, sporca, che go mal de peto?
Guai se me salta, sa, la mosca al naso...
Ma xe Pasqua, e me devo confessar:
Per questo ingioto,[6] compatisso... e taso!
Dialetto istriano.
- Note