Pagina:Berto Barbarani, I due canzonieri, 1917.pdf/15

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
LA MADONETA CHE GIRA.


I.


     El capitel guardava su 'na strada
persa nel campo, e gh'era sconta drento
'na madona de legno invernisada,
con su la testa un çèrcolo d'argento.

     E sta madona l'era fortunada:
un morar1 lì vissin ghe fasea vento,
i fiori ghe portava la rosada
e i oseleti i grani de formento.

     Ogni sera una mota2 de putei,
i la fasea sguissar da l'alegria,
piantandoghe altarini co i quarei;

     ma una note sonà l'ave maria,
dopo de averse tirà su i cavei,3
la madoneta l'è scapada via!

  1. morar: gelso
  2. una mota: una quantità
  3. dopo de averse tirà su i cavei: dopo d'essersi ravviata i capegli.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Berto_Barbarani,_I_due_canzonieri,_1917.pdf/15&oldid=70422"