Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
XLIII.
IN SMARA
Xe apena un zorno, Màlgari mia cara,
Che no te vedo, e un secolo el me par;
Ma se continuemo co sta smara,
4Dal mal de cuor me tocherà crepar!
Gò avudo l’influenza, e ‘na gran freve,
E squasi in punto de morir so stà;
Ma, un dolor come questo, cussì greve,
8No, in vita mia, no lo gò mai provà.
No dormo più, no magno e più no canto,
E me sento 'na vogia de morir;
Mi, che no pianzo mai, geri gò pianto...
12Varda fin cossa che me toca dir!