heriedi et comessarij de queli in Constantinopoli, in man del Consolo; in li altri luogi in man del Subassì cum inventario de esser restituidi a chi porterà letere de la Signoria, over de i Rectori de quello luogo, dove serà el morto.
12. L'ixola de Sio, Metelin, e lo luogo de Eno, cum le ixole fo de l'imperador de Constantinopoli, a loro dade cum obligation de tributo, come recomendade al prelibato Signor, se intendano esser incluse in la paxe. E che per guerra la Signoria mai havesse cum zenovesi, non debia quelle danizar, et e converso, li diti luogi debiano observar la paxe, et capitoli contegnudi in quella.
Reformationes fiende ad capitula de novo addita per dominos bassà magni Teucri et per oratorem nostrum in facto pacis, et primo:
Ad secundum capitulum de duabus pro C° solvendis in Constantinopoli de mercationibus in introitu, pro salario baiuli et expensis occurrentibus, procuretur totis viribus, quod istud capitulum amoveatur, et quod servetur consuetudo, aut saltem mitigetur in tantum quod solvatur solum una in introitu, et una in exitu, et e converso. Supra quo fiat omnis possibilis et eficax instantia, sin autem, fiat ut melius fieri potest.
Ad tertium procuretur, quod naves et navigia nostrorum, que venirent de mari maiori, vel irent in mare maius, non habendo mercat, pro Constantinopoli, non teneantur se firmare in Constantinopoli, si fieri potest, sin autem fiat, ut melius potest.
Ad quartum procuretur, quod servetur consuetudo. De sclavis autem civium nostrorum, qui vellent redire musulmanos, quod liberi remaneant, quum istud capitulum contradicit capitulo pacis, removeatur, et servetur capitulum ultime pacis, videlicet, quod pro dictis sclavis dentur mille aspri.
Ad quintum procuretur omnibus modis, quod consul iturus in Constantinopolim habeat domum cum lobia, plateis, et ecclesiis, quos habebat baiulus noster tempore grecorum, ut nostri mercatores habeant reductum, et ecclesias pro sepulturis suis, et in civilibus, nullus possit ministrare jus venetis et subditis, nisi consul, et similiter de mussulmano ad venetum, et de veneto ad mussulmanum cum Subassì.
Ad octavum, reformetur et declaretur, de fustis et navigijs que essent ad mercaturam, que defendantur, dumodo reperietur, vel veniant ad portus, qui habeant cathenam in quibus deffendi possint, et de aliis portubus nulla alia obligatio sit, nisi quod, homines qui descendent in terram, salvi et securi sint cum bonis suis.
Ad XI. reformetur, quod, decedente aliquo veneto vel subdito nostro in terris, et locis turchorum, in quibus essent consules vel viceconsules aut mercatores nostri, bona eorum remaneant in manibus consulis, vel viceconsulis nostri, aut aliorum mercatorum cum inventario, et si non essent consules, viceconsules vel mercatores, remaneant in manibus Subassì cum conditionibus in capitulo contentis.
Ad XII. Licet non dubitemus, quod inter januenses et nos, sequi habeat aliqua novitas, vel guerra, attamen quum non esset conveniens in casu guerre, quod januenses possent offendere navigiis terris, et locis nostris, et nos non
