Pagina:Luigi Cappello - Dai rovinassi del campanil, 1905.pdf/20

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.
El me onomastico


Xe tante volte ormai che 'l nome mio
     a sempre più inveciarme el xe vegnudo,
     ma mai come sta volta el xe partìo
     senza lassarme un fior, senza un saludo.

No de un amigo el ciao! no un caro adio
     da la morosa, gnente no go avudo;
     e sì, tanto par dir, varente a Dio,
     non son po gnanca gnanca da refudo.

Pazienza! cossa far? Se guanca un can
     s'à recordà de mi co auguri o creste,
     no mi ò avilio par questo, e da cristian

ve zuro mi che m'ò basà e strucà,
     e che fassendome un monte de feste,
     ga tuto guadagnà..... sinçerità.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Luigi_Cappello_-_Dai_rovinassi_del_campanil,_1905.pdf/20&oldid=75505"