La sala xè quel logo de Priapo,
E se a tuti el ghe tira e tuti chiava
Gh'è mo rason ch'el mio me staga fiapo
Se el ciel gà dà la so porzion de bava?
In mezzo a tanta carne son sicuro
Che amor no me risparmia la so frezza
Che a forza de tastar el me vien duro
Che l'odor de la mona me lo drezza.
Inganà da un bel corpo fato a torno
Che promete salute e gà la boba
Zirerò tanto a ste putane intorno
Che pianzerà pentia la mia caroba.
Maledirò coi altri quel furbazzo
Che a forza de zirar per sto gran tondo
De mali ignoti n'à coverto el cazzo 5
Entrando in culo al vechio e al novo mondo.
Almanco che l'improvida natura
No avesse avelenà l'ato più belo
Che se podesse andar senza paura
Nel buso che tirar ne fa l'oselo.
Ma sior nò, che una porca de francese,
Che volgarmente xè chiamada peste
La s'à messo a la porta de le sfese
A consolarne tuti par le feste.
Soto varie figure in quel cubatolo
La fa strage de mì sta buzzerona,
E tirana dei cazzi per zogatolo
Irequieta la và de mona in mona.
Nel bogior de l'età l'omo va drento,
Per un strazzo de spuo che lo consola,
E cambiando sta bava in scolamento
Una piova de marza la ghe mola.
Pagina:Poesie e satire di Pietro Buratti veneziano.pdf/158
Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.