Pagina:Poesie veronesi (Giovanni Ceriotto).djvu/118

Sta pagina la xe stà trascrita, ma la gà ancora da vegner rileta.


     E così tuta fresca e inamorada
t'è cambiado el pensier par un momento,
quela matina t'è cambià de strada
48con ci t'aveva dà un'apuntamento;

     e via soto a quel sol pien de promesse
che fa sparir da i campi la rosada,
soto a 'na vigna dove l'erba cresse
52a torno a 'na marenda improvisada;

     duve la vita el par che la te canta
un destin pien de basi e de caresse,
ma l'è 'na vita invesse che se vanta
56de cose disoneste e sempre istesse.

     Una note sul leto comodado
spetando de indorarse a un'altro sol,
una gossa de pianto s'à ingropado
60su i orli bianchi del to bel ninsol.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poesie_veronesi_(Giovanni_Ceriotto).djvu/118&oldid=63916"