Cor de putela
L'è un zugatolo, fioi, che 'l costa caro,
che 'l g'à tante maniere de zugar!
L'è soto a un sen, ve 'l digo mi, un avaro,
che par poco no 'l ve lo vol lassar.
Un bombonsin, che par bontà l'è raro;
un pan de oro che 'l se fa pagar;
ancò l'è coto mal, l'è un poco amaro,
doman l'è dolse e se lo pol tastar.
Se ve strussiè1 par farghe un giuramento,
con do righe tacade a un sospiron,
stè sicuri... i è strussie che va al vento!
Se ghe mandè regai sora regai,
falo da posta2 o falo anca dal bon,3
l'è un coresin che no se rabia mai!
