Pagina:Poeti antichi del dialetto veneziano 1.djvu/59

Sta pagina la xe stà trascrita e rileta.


120E tut'a un tempo de la ronca un schiafo
     Chiofe a Struchieto in mezo una ganassa,
     Digando: Gonzo, se a questa t'agrafo,
     A trar de corli no ti starà massa.
     Struchieto ghe responde: Ah fio d'un zafo;
     E pien de grinta rodando strapassa,
     Bote maùre menando a l' orbesca,
     E gnanca Piga no dorme, nè tresca.


121Ora col cospo e ora co la lama
     Mena e repara co l'ochio a penelo;
     Un parea proprio del fogo la fiama,
     E l'altro è presto come xe un oselo;
     No se vedeva avantaso una drama,
     Nè mai fo visto sì fato duelo;
     E cussì stando su queste contese
     Struchieto vien con Piga a le prese.

122E tuti, l' un a lai l' altro se cazza,
     Che la ronca e 'l spadon no valea gnente;
     Ma co le teste i se dava in la fazza,
     E gambaruole acompagnae con spente,
     De gran sbrisai mostrando esser de razza;
     E tanto i gera del Canal arente,
     Che senza ch' i se fusse gnente acorti
     In lenza i s' à trovà tuti do' assorti.

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Poeti_antichi_del_dialetto_veneziano_1.djvu/59&oldid=72282"