Amor me ponze, e puo stropa la vena
Amor me ponze, e puo stropa la vena
1557
|
← In nobel sangue, vita humil'e quieta | Edission e fonte ▼ | Mi e no fu mai d'amar tanto strachao → |
Amor me ponze, e puo stropa la vena,
M'assegura e spaventa, brusa, e agiazza,
Ride, e se sdegna, me chiama, e deschazza,
Tegnandome in speranza, e hora in pena.
Per el mondo strachando, el mio cuor mena;
Hora basso, hora in alto cento brazza,
Fagandome carezze, e puo me strazza.
E fa che la memoria, e vuoda, e piena.
Un bel pensier d'amigo se me mostra
La strada del zardin da i pomi d'oro,
Onde ogni inamorao resta contento,
La no vien passion o doia in giostra,
Ma Nimphe bianche, che val un thesoro,
Ni se arecorda pi fiamma, ho tormento.