Co passa un morto, a pian, a pian, a pian
Co passa un morto, a pian, a pian, a pian,
sora una barca nera a franze d’oro,
sento la zente che comenta in coro,
finchè la barca no la sia lontan.
Tralassa de zogar qualche putelo:
i omeni i stà là senza capelo:
Una vecia se segna: e un pescaor
pensa: “L’è morto anca se el gera un sior!”