Sposi distanti
Edission original: |
Attilio Turco, Sonetti Veronesi, Verona, Tipografia Operaia, 1924 |
Fonte: |
← El bando de la mesa-note | Edission e fonte ▼ | I riciamadi → |
SPOSI DISTANTI
— Cossa gavio Rosina?... — L’è dù[1] mesi
Che me marì[2] l’è sta ciamado in guera;
Quando l’è andado solo la bandiera,
Semo basà, semo restadi intesi
Che lu, passando da cità e paesi
El m’avarea manda in qualche maniera
Tuti i iorni do’[3] righe volentiera;
I sarea stadi i bessi[4] più ben spesi! —
Invesse è zà passà do’ setimane
E mi de lu no ghe ne sò più nova;
Siè lètare ho impostà con le me mane;
Ma, poro can, ci sa dove ’l se trova!
Gò ’na passion qua rento che me brusa[5]
E gò le recie[6] sempre che le rusa![7]
- Note